O dzieciach, o matce

Bywają takie dni i tygodnie, które sprawiają, że jest trudno. Teraz tak właśnie mam. Taki trudny czas. Tydzień temu z B byłam a bilansie roczniaka (nic to, że ma 15 mcy) i na szczepieniu. Dwa dni później zaczął mocno gorączkować, dużo marudzić i płakać. Przestraszyłam się nie na żarty! A z drugiej strony zaczęły się pod dziąsłami pojawiać dolne czwórki i trójki (górne czwórki już ma). Lekarka powiedziała, że temperatura jest za wysoka jak na szczepienie i ząbkowanie. Obserwowałam go, zbijałam temperaturę, dużo tuliłam i starałam się być wyrozumiała... Na dzień dzisiejszy pozostały mu tylko humory, ale to też czas pewnie na jakiś skok rozwojowy, bo poza mocniejszym okazywaniem swoich nastrojów to już prawie umie doskonale pić z kubeczka i jeść łyżeczką <3 (duma duma duma) i ma kolejny lęk separacyjny! Istnieje tylko mama. Z tatą można się pobawić, ale mama ma być blisko, a najlepiej non stop być obok ;) w każdym bądź razie sytuacja jest opanowana. Zwolnienie lekarskie na opie

Patrzę na mojego młodszego synka, na jego zachowanie i jak z nim łatwo i myślę sobie, że może by tak trzeciego szkraba, że może córka bybsie udała 😉 A potem odbieram przedszkolada i patrzę jak zachowuje się mój pięciolatek i dochodzę do wniosku, że za żadne skarby trzeciego nie wytrzymam 😂

Mam dwóch synów. Uwielbiam ich. Podziwiam jak dorastają do wspólnych zabaw (między nimi jest 3,5 roku różnicy. Młodszy w grudniu roczek skończył). Rozczula mnie widok kiedy się przytulaja, zapraszają do zabawy. Wczoraj spacerowalismy. Starszak szedł po krawezniku. Młodszy obserwował, próbował naśladować brata i stawiać nóżkę na krawężnik, ale w końcu zrezygnował i zrobił coś co mnie wzruszylo... Podszedł do brata, wsunął rączkę w dłoń starszego i już nie chciał puścić. Nawet starszak zszedł z krawężnika i zwolnił żeby się mały nie wywrócił. A ja? Ja się prawie rozpłakałam z wzruszenia 😊